علاقه و محبت شديدي كه سابقا به تو ابراز ميكردم ،

دوروغ و بي احساس بود و در حقيقت نفرت من نسبت به تو،

روز به روز بيشتر ميشود و هر چه بيشتر تو را ميشناسم ،

به دو رويي تو پي ميبرم .

اين احساس در قلب من جاي ميگيرد كه بالاخره بايد ،

از هم جدا شويم و ديگر به هيچ وجه حاضر نيستم كه ،

روزي شريك زندگي تو باشم . اگرچه دوستي ما چون گلهاي بهاري كوتاه بود .

در همين مدت كم توانستم به طبيعت فرومايه تو پي ببرم .

بسيار اخلاق و صفات تو برايم روشن و مطمئن شد .

اين طبع زشت تو را بدبخت خواهد كرد .

اگر ازدواج ما سر بگيرد تمام عمر،

را با پشيماني خواهم گذراند اگر چه افسانه آشنايي ما پايانش جدايي بود ولي جدا از هم،

خوشبخت خواهيم بود . و حالا لازمست بگويم كه ،

اين موضوع را هيچ گاه فراموش نكن و مطمئن باش ،

اين نامه را سرسري نمينويسم و چقدر ناراحت كننده است كه اگر،

باز هم بخواهي در صدد دوستي با من باشي . بنابراين از تو ميخواهم

جواب نامه ام را ندهي چون نامه تو سراسر ،

دروغ و تظاهر و قلب خالي از

محبت است . و من تصميم گرفته ام براي هميشه

تو و يادگار عشقت را فراموش كنم . چون من ديگر به هيچ وجه نميتوانم

خودم را وادار كنم كه دوستت باشم و شريك زندگي تو در آينده باشم .

عزيزم اين نامه رو يه خط در ميان بخون

اين فقط يه شوخيه!!